Tussentijdse teksten
Mijn vader was een man met buizen in zijn hoofd. Wanneer zij rood opgloeiden, hielden wij ons stil. Dan had hij ontvangst: Radio Zagreb, Fra...
Lees verder
We spraken af bij Sluis Nul. Zij en ik. Vorige week donderdag. Van tevoren had ze haar driewekelijkse afspraak bij Reinier van Arkel, instel...
Lees verder
Mag ik wat wangslijm van u? Of huidschilfers? Die ongepaste vragen dringen zich op in de Vincent van Goghstraat te Nuenen. Er lopen talloze...
Lees verder
Ga naar ’t Spui in Amsterdam. Wacht tot het knarsen van tramlijn 2 is weggestorven. Druk nu je oor tegen de grond. Hoor je dat? Een aapje! M...
Lees verder
Wei is niet enkel grazig landwei is geen woord met hekkenwei is jij, ik, hij en zijis komen – nooit vertrekkenMeierij, Baronie, Kempen...
Lees verder
Een keukentafel in Schaijk. Drie roze hyacinten in bloei. Vader Anton schenkt koffie in. Zijn kinderen schuiven aan: Teun (21), Gijs (19) en...
Lees verder
Het is kalm in Nazareth. Geen luchtalarm, stenen of traangas. Volgens de brievenbussen wonen de zusters Hilaria, Maria en Liberata hier. Gee...
Lees verder
Er rijdt een trein van A naar B. Want zo zijn ze, de treinen. De vaart zit erin. Circa 130 kilometer per uur. In treinstel 8624 – opgewekte...
Lees verder
Redactiesom
Er rijdt een trein van A naar B. Want zo zijn ze, de treinen. De vaart zit erin. Circa 130 kilometer per uur. In treinstel 8624...
Lees verder
Er was een tijd – bijna een eeuw geleden – dat de mensen in Europa opgelucht waren. Ze zeiden: “De Grote Oorlog is voorbij.” Ze ruimden puin...
Lees verder
