Nevelkind

Op Zuid zijn enkele straten naar Griekse slimmeriken vernoemd – Homerus, Socrates, Plato. Ook staat in de koelkast van het stadhuis vermoedelijk een fles ouzo: op de lokale democratie, die in Athene ontstond, kun je niet genoeg proosten. Maar Griekse cultuur in Den Bosch? Dat is toch vooral lamsschotel Delphi met een klodder tzatziki.

Gelukkig is er hoop: Nephele Petridis, elf jaar, is kinderstadsdichter van Den Bosch. Haar vader Mimis, van huis uit politicoloog, is Griek. Hij groeide op in een dorp bij Thessaloniki. In 2008 ontmoette hij antropologe en gemeenteambtenaar Jennifer uit Den Bosch. Een goddelijke ingreep van Zeus of het zwoele ‘Zorba the Greek’ eindeloos op rewind was niet nodig: ze raakten verliefd.

Drie jaar later reden ze halsoverkop langs de Zuid-Willemsvaart naar Veghel. Jennifer hoogzwanger, maar het JBZ kampte met een computerstoring. Zo kwam Nephele in het ziekenhuis van Veghel ter wereld en niet in dat van Den Bosch. Spijtig, vindt ze. Met Tipp-Ex in haar paspoort knoeien, is geen optie. Gelukkig heeft elke Griekse tragedie een voordeel: je leert dat niets in het leven uitsluiten de beste grondhouding is. 

Ze woont met veel plezier in Boschveld, zit in groep 8 op de Beekmanschool, heeft een Palestijnse peetvader met een Grieks hotel, zweert bij fasolakia – groene bonen in tomatensaus – en zou ook wel schildpad willen zijn. Altijd beschut in jezelf; een vrij grote zeldzaamheid bij mensen. Verder spreekt ze wat Grieks. Mooie taal, zegt Nephele. Zangerig, melodieus. Zo anders dan Nederlands, dat knerpt alsof er grind uit je mond valt. Wel kent ze een bizar scheldwoord dat een mix van Nederlands, Grieks en Latijn is: ‘Fibromusculaire buis met gelaagd epitheel!’ Langer dan de drielettervloek die sommige Bosschenaren als eerste woordje brabbelen. Maar wel zo imponerend. Haar Griekse naam? Die betekent nevel. In de mythologie was Nephele de nimf die van gedaante kon verwisselen. 

Sinds januari is ze kinderstadsdichter van Den Bosch. In workshops van spoken word-artiest Kelly Verdonk heeft ze leren goochelen met taal. Leuk? Ja, een hoed uit een konijn halen lukt enkel in poëzie of proza. Sindsdien heeft ze al vijftien keer mogen optreden, ook in de raadszaal. Daar bracht ze een ode aan de stad. Sleutelzin: ‘Den Bosch | mijn beste vriend | zelfs de regen maakt je niet minder mooi.’ Toch verwacht ze later geen beroepsdichter te worden. Liever kinderarts. Een kind van haar onderwijzer heeft een spierziekte en ligt in het ziekenhuis. Zulk verdriet mag niet, vindt ze.

In de zomer gaat ze naar Griekenland, met haar ouders en jongere zusje. Ze kijkt uit naar het weerzien met Nea Kallikratia, het badplaatsje waar haar vader opgroeide. Het heeft een zandstrand. Op een dag zal Nephele het water in lopen en in een kalamaria veranderen. Een inktvis, die eindeloos rondzwemt in de zee en acht gedichten tegelijk kan schrijven.

_______

Publicatie Brabants Dagblad: wo 14 juni 2023. De website van de kinderstadsdochter: