Uitgestorven

De avondklok is dofmakend. Wel nodigt zij uit om met andere oren naar liedjes te luisteren. Zo krijgt Brabantse nachten van Arie Ribbens, een van de domste teksten uit de geschiedenis van het kreupelrijm, opeens betekenis. Want het klopt wel: de nachten zíjn lang, na weken thuiszitten. Guus Meeuwis zou zelfs een covid-versie van zijn gezongen walsje Brabant kunnen overwegen. Eentje waarin tijdelijk geen licht brandt, als hij aan onze provincie denkt. Wel jicht? Aannemelijker, gelet op de vergrijzing van Brabant. Maar wat hier vooral brandt, is plicht. Op straffe van een boete heb je binnen te blijven. Dat roept een vraag op. Hebben Bosschenaren – van nature eigengereid – het plichtsbesef waar de overheid op hamert?

Tijd voor inspectie, op de fiets. Maandagavond, 21.17 uur. Eerst naar West. Geen kip op de Kruiskamp, behalve op de prijslijst van cafetaria Alhambra die open is. In het nabijgelegen appartementencomplex De Vrijheid zit een man achter het raam. Hij kijkt opgehokt, beweegt niet. Werkelijk alles is stil: Deuteren, Boschveld, Sint-straten. Enkel op het station is er wat leven. Alhoewel: drie taxichauffeurs met handremgezichten en zes wachtende busreizigers. Enkelen stappen op lijn 300 naar Tilburg. Ze zullen de Efteling passeren, maar waarschijnlijk blijven zitten. Na een jaar persconferenties – “nog even volhouden” – is elk geloof in sprookjes verdampt.

Tegen tienen. Op de Stationsweg graait een man in de prullenbak bij King of Wok. Hij vist er een broodje, een halve bak noedels en een drinkbeker-met-bodempje uit. Hap, slik: driegangenmenu in een waanzinnig gaaf land. In de Visstraat hangen ballonnen: ‘Jumbo 100 jaar!’ Maar dat is eind januari al uitbundig gevierd, inclusief in het zwart gestoken party crushers die massaal huisregel 1 van Jumbo overtraden: ‘Gebruik altijd een winkelmandje’.

Wat verder opvalt deze avond: in zes Bossche tuinen brandt nog kerstverlichting. Te lamlendig om op te ruimen? Of Hunkeren we zo naar licht in het donker? Andere waarnemingen: boven binnenstadswinkels staat schandalig veel woonruimte leeg; Aawijk-Zuid en Schutskamp lijden zichtbaar onder zwerfvuil; op Zuid ruik je lente.

Op de Lambooijbrug rijst de vraag of de Dierenbescherming in deze avondklokweken extra meldingen krijgt. Het tafereeltje: er lopen twee mannen met een kaak op vier poten. Een pitbull, bij nader inzien. Zijn wanhopige blik doet vermoeden dat-ie elke avond met wildvreemde baasjes minstens twintig kilometer wandelt.

Stil is het op begraafplaats Orthen. Wel zie je vanachter de hekken tientallen lichtjes branden. Geldt de avondklok ook voor rusteloze zielen? Of leven zij in een andere tijdzone?

Voor statistici, de oogst na 26,3 kilometer inspectie: dertig auto’s, achttien hondenuitlaters, elf fietsers, zes maaltijdscooters en vijf voetgangers-zonder-hond. Aantal politiewagens of BOA’s: nul. Wel twee katten. Daar zat een gitzwarte bij. We zijn nog niet klaar met de pandemie, terwijl we er zo klaar mee zijn.

____

Publicatie Brabants Dagblad 24 februari 2021. Noot aan de lezer: de reactiemogelijkheid zal na herziening van de kronieksite medio 2021 weer in gebruik worden genomen.