Halloween

Boodschappen doen op Noord is eng. Vanaf een reclamezuil bij winkelcentrum De Rompert staart een uitgeholde pompoen de voorbijganger aan. Uit zijn ogen, neus en grijnzende mond sijpelt licht. Halloween Horror Night!, roept het affiche van jongerencentrum De Poort. Naast het spokige plakkaat hangt Paul van der Krabben in vol ornaat. Hij siert de poster van Bosch Belang. De lijsttrekker lacht. Dat moet hij nog even volhouden. Pas over drie weken zijn de uitgestelde gemeenteraadsverkiezingen in Den Bosch.

Het is zaterdagmiddag, half twee. Spitsuur in De Rompert. Tjokvolle karretjes, ik-wil-hier-niet-zijn-gezichten en jengelkinderen. Het is vandaag ook Aziatische markt in het winkelcentrum. Tussen kroepoekkraampjes staat een orkestje. Een zangeres zingt over geluk dat nadert. Haar gezicht gelooft er geen woord van. Verderop delen lijsttrekker Nol Roos van de Bossche Volkspartij en drie volgelingen flyers uit. De standpunten van de BVP ruiken naar sambal brandal. Scherp, heet, pittig. Tranen in je ogen.

De vier BVP’ers drentelen wat bij de ingang. De huismeester van De Rompert duldt niet dat ze binnen flyeren. Heimelijk toch doen? Zinloos, mompelt een BVP’er. Hij wijst op een alziend digitaal oog. Lijsttrekker Nol Roos is eigenaar van lokale zender TV73, maar de camera is niet altijd zijn vriend.

Voorbijganger Rinie (59) pakt een van de 40.000 folders die de BVP heeft laten drukken. Vooral de afschaffing van de hondenbelasting spreekt hem aan. Lijsttrekker Roos glundert: „Ik denk maar steeds aan dat oude vrouwje. Die heeft niemand. Haar hondje zie ik als mantelzorger. Die levert juist geld op.” Langzaam laat Rinie de analyse op zich inwerken. Geniaal: het Bossche dierenasiel als goudmijn. Opgewekt gaat Rinie huiswaarts. Thuis wacht een chiwawa op hem.

De BVP heeft een oorlogskas van zo'n zes- à zevenduizend euro. Verkiezingskandidaten en lijstduwers die een windjack van de partij willen, moeten het zelf betalen. Kosten: dertig euro. Op het jack staat het logo van de partij. Het is een vuist met een opgestoken pink. In de gebarentaal is dat de letter i. Van ideologie? Wie leest wat de partij wil, slikt dat woord in. De BVP lijkt raadswerk vooral te zien als het managen van angst, woede en verlangens. Bijstandsmoeder Ellen uit Empel – zesde op de lijst – legt het logo graag uit. De pink staat voor de minima; de vuist belooft actie. De partijkleur? Fletsig PVV-blauw.

De BVP wil geen extra Polen in Den Bosch, wel een meldpunt voor gepeste mensen. Voor de term ’subsidieslurpers’ speelt ze leentjebuur bij Wilders. Het partijstandpunt over Bosch500? „Te veel geld voor een dooie schilder”, stekelt Roos. Ook Jazz in Duketown, Theaterfestival Boulevard en ’Miraokuls Spektaokel’ van de Oeteldonksche Club moeten het bezuren. De drukbezochte culturele vaartocht Bosch Parade omschrijft Roos als „eikelpoetsers die met een vlot op de Aa dobberen." Terwijl hij oreert, stopt een gepantserde wagen achter hem. Is het een Psychiliance, een ambulance – naar een idee van de BVP – voor wie het spoor bijster is? Het blijkt een wagen van Brinks Waardetransport.

Toch even rechtzetten, glimlacht Roos. Tegen kunst is hij niet. „Dit is voor mij ook cultuur.” Hij wijst naar een kraam met ondergoed. De glitterbh’s voor zes euro zwijgen.

Met de flyers vlot het niet zo vanmiddag. Veel kiezers sjokken aan de BVP-boodschap voorbij. Hun tas zit al vol. Voorbijgangster Marieke (42) pakt de folder wel aan. Toch gaat ze niet op Roos stemmen. In de BVP ziet ze vooral Bruto Verbaal Product. Wat het netto voorstelt? Afwachten.

Komende vrijdag gaat de ploeg van Roos weer driftig flyeren. Motto: kies BVP, dan wordt alles anders. Aan de vooravond van Halloween 2014 mag de kiezer dat hopen. Holle pompoenen zijn angstaanjagend. Maar holle beloftes nog veel enger.

______________________

Publicatie in Brabants Dagblad: 29 oktober 2014