750 kaarsjes
Hebt u sterke longen? Mooi. Meldt u zich dan op het stadhuis. Ze zoeken Bosschenaren die 750 kaarsjes in één keer uit kunnen blazen. Want zo oud is de vriendschap met Leuven. In 2012 vieren we dat. Plezierige stad, Leuven? Op een vrijdag pak ik de trein. Na krap drie uur ben ik er. Voor m’n onderzoekje. Want heeft onze zusterstad na 750 jaar nog oog voor Den Bosch? Of is zo’n vriendschap blinde plicht?
Vanaf het Leuvense station loop ik de Bondgenotenlaan in – een veelbelovende straatnaam. Halverwege kom ik professor Justus Lipsius tegen. Hij staat stil, de professor is van steen. Al 102 jaar tuurt hij in de verte. „Naar Den Bosch?”, denk ik hoopvol. Uit m’n tas pak ik het meegebrachte kompas. Ik volg de stenen blik van Lipsius. Teleurgesteld berg ik het kompas op. De prof kijkt 332°NW. Naar Antwerpen. Niet naar Den Bosch. Onze stad ligt 24° NO van Leuven.
Zo doorkruis ik de fraaie universiteitsstad. Twee etmalen lang. Met kompas. In de Naamsestraat zie ik een bronzen meisje-met-boek reikhalzen. Naar Den Bosch? Nee, ze staart 288°W. Andere Leuvenaren die faliekant langs de Brabantse hoofdstad kijken: rector Pieter De Somer (68°O), de bronzen hospita alias de kotmadam (176°Z) op de Oude Markt en André Dumont, de ontdekker van steenkool in de Kempen. Even gloei ik op, want André staart 9°NO: op slechts 15° na kan hij Den Bosch zien. Vanuit z’n ooghoek misschien? “Iets naar rechts, meneer Dumont!” roep ik. Vergeefs. Uren later ontmoet ik Fiere Margriet, de beschermheilige van de horeca – een uitputtende taak in Leuven. Zij ligt op haar rug. Versteend. Maar van alle lokale beelden zijn de ogen van Fiere Margriet het meest op Den Bosch gericht: zij kijkt naar de hemel.
Zondagmorgen. Op het station. Ik kijk achterom: geweldige stad. Cultuur, horeca, sporen van Erasmus en Mercator, die beiden in Den Bosch en Leuven studeerden. Levendige stad? Absoluut, dankzij 40.000 studenten op een bevolking van 140.000. Zij verjongen Leuven, dat met recht een letteromzetting van veulen is. Maar of de stad oog heeft voor Den Bosch? En omgekeerd?
Mijn voorstel: beide steden openen een gasthuis voor elkaars inwoners. Gratis verblijf, maximaal drie nachten. Op een vertrouwd klinkend adres, tegen eventuele heimwee. Gaat lukken. Zo zag ik in Leuven de Den Boschsingel. Alleen: zonder woningen. Het is een rondweg. Gelukkig kun je er halverwege rechtsaf de ’s-Hertogenlaan op. Grote huizen, veel groen. Maar niks te koop. Einde verhaal? Nee, want Edmond Feyfer woont er. Hij is gemeenteraadslid in Leuven. Eergisteren belde ik deze 75-jarige volksvertegenwoordiger. Aardige man. Of hij in zijn huis aan ’s-Hertogenlaan 97 een logeerkamer voor Bosschenaren heeft? Nee, maar wel een enorme tuin. Wij mogen er kamperen, zegt het raadslid ruimhartig. Occupy Leuven, here we come!
Ons Bossche tegenaanbod? Op de Kruiskamp staat Leuvenstraat 1 te koop. Een hoekwoning uit 1965, met vijf kamers en voor- en achtertuintje. Voor € 199.500 inclusief rolluiken. Of dat buurtje de Vlaamse logés hartelijke gaat verwelkomen? Hopelijk. Want al is Den Bosch Meest Gastvrije Stad van Nederland: bij de laatste Tweede Kamer-verkiezingen stemde 15,9% van dat stukje Kruiskamp op de PVV. Voor je het weet heb je een Meldpunt Belgen.
Toch even drie praktische afspraken. Met onze Leuvense gasten. Lege flessen a.u.b. in de glasbak. Stilte na elven 's avonds. En bij vertrek de thermostaat graag omlaag. De huissleutel? Die hoeft niet naar het Stadskantoor. Oude vrienden vertrouw je. Leg maar onder de bloempot.
________________________________________________
Publicatiedatum Brabants Dagblad 22 februari 2012