Levensweg

Handig, die symbolen. Schildpad betekent langzaam. Haas is snel. Zo kan iedereen een scootmobiel besturen. Pieter verkoopt ook zwaardere kost. Pronkjuweel: die blauwe Toplife Buffalo, daar rechts. Kan 21 kilometer per uur. Toegestane maximumsnelheid in Den Bosch? Twaalf.

Al ruim vier jaar zit zijn Ouderdomsshop.nl aan de Aartshertogenlaan. Krap 22 m². Niet erg: alles op leeftijd krimpt. Gelukkig is Pieter zelf ruim van hart. In honderd-en-een hulpmiddelen handelt hij. Van sta-op-stoel tot pillenvergruizer. Met gratis bakkie koffie en advies. Behangservice of fysiotherapie? Regelt-ie. Een dierbare overleden? Pieter ruimt de kamer leeg. Dat is flink aanpoten. Want hij is ook nog inkoper bij justitie. Voor gevangenissen bestelt hij onder meer hang- en sluitwerk, linnengoed, servies en soms een biljartkrijtje. Ook rollators. Wie moet zitten, wil lopen.

Mede-winkeleigenaar is zijn zoon. Pieter jr. is pas 21. Maar ouderdom is de toekomst: in 2010 telde deze stad al 20.115 vijfenzestigplussers. In 2011, het Jaar van de Vergrijzing, komen er zo’n 1725 bij. Meest grijze gebied: West, (3460 senioren). Die ouderen willen op pad, weet Pieter. Soms helpt de WMO. Afgelopen half jaar kende de gemeente 114 scootmobiels toe. Anderen kopen er zelf eentje.

Panne? Komt voor. Lekke banden, haperende accu’s, koolstofborstels. Reparaties doen ze buiten, op de stoep. Expres, zegt Pieter. Goed in het zicht: val je tenminste op als kleine ondernemer. Z’n bestelwagen zet hij vaak bij de bushalte. Komen vijf lijnen langs. Toch een contactmomentje.

Als de reparatie thuisbezoek vergt, gaat monteur Jan (66) op pad. Met z’n scootmobiel Luna, waarachter een zelfgefabriekt gereedschapskarretje hangt. Ooit was Jan grondwerker en WSW’er, nu King of the Road: jaarlijks zit hij zo’n 10.000 kilometer op zijn Eerste Hulp Bij Gevloek-mobiel. Met fluorescerend motorhesje.

Een toonbank hebben ze niet. Wel een huiskamertafel. Hier is ook de Eerste Bossche Scootmobielen
Club opgericht, die nu 29 leden telt. Maandelijks leggen ze een zelfuitgezette route af. Pas is de eerste clubverjaardag gevierd. Met een feestrit: 19 karretjes in colonne. Eerst gebak bij Avonturenland, toen koffie bij de Mallorca-bar, later lunch bij de Noorderzon. Jan reed als marsleider, Toine halverwege, Pieter achterop. Alledrie een walkie-talkie; je weet maar nooit. Binnenkort is ook de club-ambulance klaar, zegt Pieter. Voor zieke scootmobiels: een aanhangertje met een reservewagentje erop. Eigen bouwsel.

Zijn favoriete tocht? De Jan Tybosch-route, Langs Orthen, café De Lachende Vis en de motorcrossbaan bij Soetelieve. Naamgever Jan is pas overleden. Zat in De Grevelingen, 62 jaar. Bij z’n begrafenis flankeerden twee scootmobiels de kist, Ja, erewacht. Groot verlies, knikt Pieter. In z’n winkel staat een verzilverd bekertje. Met graveerplaatje: ‘Voor mijn beste vriend’. Cadeautje van Pieter voor Jan. Nu heeft-ie het terug. Uit de boedel.

Ha, bezoek op de Aartshertogenlaan! Wout (65) zet z’n Polka tegen de stoeprand aan. Losse koplamp? Mankementje van niks, schokschoudert Jan. Hop, gereedschapskist open. Wout tuft graag rond. Vroeger werkte hij in de machinekamer op de Holland Amerika Lijn; 72 keer zag hij New York. Vandaag staat 6,9 kilometer op zijn tellertje. Deze herfst krijgt hij een Mercedes-ster op z’n bakkie.

Slingers in de Ouderdomsshop.nl? Ja, vandaag wordt Pieter 53. Ach, da’s niks. Volgende week gaat-ie bij mevrouw Kramp op verjaardagsvisite. Trouwe klant, 91 wordt ze. Zo legt elke Bosschenaar de onvermijdelijke weg af: van haas naar schildpad. Maar ook vrolijk weer terug. Met de scootmobiel. Plankgas.

___________________________________________________
10 augustus 2011