Vluchtnummers

Vanmiddag om 13.55 uur vertrekt KLM-vlucht 1767 naar Frankfurt. De overstap op vlucht 922 van Air Astana schijnt vlotjes te gaan. Vervolgens vlieg je in krap acht uur naar Kazachstan Of Marina Sufiyanova op de passagierslijst staat? Nee. Zij wil niet naar Kazachstan. Trouwens, spijbelen is ook niks voor haar. Om 13.55 uur zit Marina in leslokaal 2.12 van het Sint Janslyceum.

Wie wel tijd heeft om zich in vluchtschema’s te verdiepen, is de Immigratie- en Naturalisatiedienst. Op het IND-kantoor in het Paleiskwartier ligt dossier 9505.29.8055 met daarin de mapjes 9140206496 en 2160039595. Het ene nummer is Marina. Dat andere moeder Nelia. Dertien jaar geleden zijn ze naar Nederland gevlucht. Maar de IND weigert een verblijfsvergunning. Keer op keer. Ook verzoeken wegens schrijnende omstandigheden wijst de IND af. Wat er zo schrijnt? Ik krijg een officiële brief onder ogen. Na lezing ervan slik ik. De verhelderende tekst valt in de categorie horen, zien en zwijgen. Met één zekerheid: Marina en Nelia kunnen niet terug. De IND ziet dat stukken zonniger in – ja, er leven nog opgewekte mensen in dit land. Uitzetting van Marina en Nelia dreigt. Twee enkeltjes Kazachstan kosten € 1352. Dat is inclusief € 298,78 luchthavenbelasting. Ook aan uitzettingen is geld te verdienen.

Op bezoek bij Marina en Nelia. Een sober appartementje op West II. Er is koffie. Met een koekje, naar goed Hollands gebruik. Herinneringen aan Kazachstan? Die heeft Marina amper. Ze kent noch haar vader noch de taal. Kazachstan is voor haar net zo vertrouwd als Groenland of Madagascar. Nul komma nul. Logisch: vanaf haar achtste woont ze in Den Bosch. Haar favoriete plekken zijn de Hinthamerstraat, IJzeren Vrouw en Sportiom. Maar ook de Sint Cathrienkerk, waar ze af en toe naar de mis gaat. Kijk, glimlacht Marina en pakt van het bijzettafeltje een Russische icoon. Een cadeautje, van Nederlandse vrienden. Maar of dat schilderijtje van Maria-met-kind kind helpt? Voor alle zekerheid is het Sint Janslyceum toch maar een steunactie begonnen. Tussenstand: 22.000 handtekeningen, waarvan Marina er zelf 1300 heeft opgehaald. In de Stadsbieb. In wachtkamers van het GZG. En in de trein naar Amsterdam. Ze durfde niemand te vertellen dat de actie voor haarzelf was. Sommigen vroegen of ‘die Marina’ uit Marokko kwam. Of moslima was. Nee? Nou, vooruit. Geef die pen maar.

Twee weken geleden heeft burgemeester Rombouts in een brief aan minister Hirsch Ballin aangedrongen op het verlenen van een verblijfsvergunning. Marina duimt. Als het goed afloopt, gaat ze politicologie studeren. Of rechten. Ze wil vooral bewijzen dat ze een aanwinst voor Nederland kan zijn. Doorzettingsvermogen heeft ze al. En anders kan ze het leren van oud-vluchtelingen in de stad. Zoals? Nena Trkulja uit Bosnië, assistente bij de Jeugdtandzorg. Hafizullah Hazim uit Afghanistan, schuldhulpverlener bij de gemeente. Of Dariush Djabali Adeh uit Iran, IT’er bij architectenbureau De Twee Snoeken. Al jaren wonen en werken zij in Den Bosch, de stad die op 14 oktober hoort of ze de verkiezing ‘Meest Gastvrije Stad van Nederland 2010’ wint. Moet lukken. Mits we tijdelijk het IND-kantoor in pakpapier hullen en de verkiezingsuitslagen van enkele Bossche stemlokalen achterhouden.

Wat voor vak Marina om 13.55 uur heeft? Geschiedenis. Van meneer Teunissen. Ideetje voor het lesthema: Nederlandse gastvrijheid in verleden en heden. Zet u de ramen van lokaal 2.12 flink open, meneer Teunissen? Fijn. Niet alleen klas V5E kan ervan leren.

________________

[laatste nieuws d.d. maandag 11 oktober 2010: op de valreep heeft minister Hirsch Ballin gebruikgemaakt van zijn wettelijke bevoegdheid om in geval van schrijnendheid alsnog een verblijfsvergunning toe te kennen. Zowel Marina als haar moeder mag blijven.]