Watertanden [2]

Sloepen, plezierjachten en binnenvaartschepen zag ik. Maar ook sleepboten, kano’s en een knalgele klomp met een zeil. Tijdens een langdurig verblijf in Engelen kon ik deze nazomer scheepspassages op de Dieze bestuderen. Van 156 vaartuigen noteerde ik de naam, hun herkomst – 42 procent uit Brabant, waarvan 43 procent uit Den Bosch – en opmerkelijkheden.

Meest opvallende conclusie: water is veranderlijk, traditie niet. Negen van de tien keer heeft een man het roer in handen. De treurigste dragen een kapiteinspet. Vrouwen bevolken hoofdzakelijk de zonnige voorplecht, lezen of puzzelen, of kijken naar hun mobieltje. Wel is de pleziervaart gedemocratiseerd. Ooit was spelevaren hoofdzakelijk een tijdverdrijf van rijke pensionado’s, zeeverkenners en pechvogels op hospitaalschip Henri Dunant. Nu is water de uitwijkplaats voor iedereen, zeker in vloeibaar Den Bosch. Vooral de forse groep deinende twintigers en dertigers valt op.

Aan uitbundigheid is er geen tekort. De feestboten die op de Dieze schommelen, bewijzen dat niet alleen Het Narrenschip van Jeroen Bosch drank, gebraden gevogelte en muziek aan boord had. Soms hoor je bij partyboten een doffe plons. Meestal is dat de anderhalvemeterregel die over de reling gaat, een ongewenste verstekeling in de ogen van nogal wat feestgangers. Af en toe zie je een speedboot op de drukbevaren Dieze, al doet amfetamineboot vaker recht aan het vaargedrag. Wie ooit per ongeluk oude videobanden van Miami Vice heeft gewist: vanaf de kade in Engelen maak je overtuigende remakes.

Water blijkt ook uit te nodigen tot meezingen – van André Hazes en Los Del Rio tot Red Hot Chili Peppers. Goed bij stem blijken zes jonge vrouwen op een luxe sloep inclusief koelkast en geluidsboxen. Met klotsend champagneglas in de hand zingen ze Op Die Klit van de rappers Dyna & Adje. Tussen stuur- en bakboord klinkt in onvervalst Hollands “Ik doe niks, je bitch wil snoepen van m’n dick net alsof het een motherfucking suikerspin is.” Een nuchtere vaststelling op de wal: Daar was laatst een meisje loos van kinderkoor De Karekieten is, met onbekende bestemming, definitief uit de Maritiem Top Vijf vertrokken.

Een studie apart vormen de scheepsnamen. Meest voorkomend zijn meisjesnamen: van Catharina uit Woudrichem tot aan Samantha uit Soest. Ook geleende deftigheid doet het goed, leren de Arae, Pollux en Borealis. Sommige scheepsnamen zijn vermakelijk. Zo zit op de Little Lady een zwaarlijvige vrouw die oogt als een bootwerker bij Verolme Heusden en is op de Librium zichtbaar sprake van opgefoktheid. Uitgesproken Brabants is de zelfspot die doorsijpelt in namen voor onooglijke drijfsels, zoals Paradepaard en Kubootje – zonder t.

Tot de fraaie vondsten behoren ook Hotel Mama uit Poederoijen, Jantje van Leiden uit Warmond en Mooie Nel uit Amsterdam. Maar de meest treffende scheepsnaam? De Mazzel uit Den Bosch, die huiswaarts keerde.

________________

Publicatie Brabants Dagblad: 23 september 2020. Deel 1 van 'Watertanden': http://www.bosschekroniek.nl/kronieken-columns/2020/09/16/watertanden-1 Noot aan de lezer: de reactiemogelijkheid zal na herziening van de kronieksite vanaf herfst 2020 weer in gebruik worden genomen. Deel 1 van 'Watertanden':